Bir zamanlar ikimiz, bakışırdık göz göze.
Ellerin ellerimde, otururduk diz dize.
Kanarya bülbül gibi, ötüşürdük biz bize.
Simdi küskünüz artık, göz değmiş ikimize.

Sen kalbimde bir ırmak, akıyor akıyorsun.
Gözlerimden damlalar, döküyor döküyorsun.
Canımı kafesinden, söküyor söküyorsun.
Sussun kanarya bülbül, sussun, kumrular sussun.

Denizin meltemleri, bana getirsin seni.
Martılar anlatıyor, çektiğimiz özlemi.
Sahilde bekliyorum, hicranın yaktı beni.
Dalgalarda kaybolmuş, sevdamızın yelkeni.

Çıkmıyorsun aklımdan, düşlerim senle dolu.
Sönmüyor yüreğimden, aşkımızın o koru.
Böyle mi olacaktı, leylâ mecnun’un sonu.
Acı bir sızın kaldı, senden bana dopdolu.

Erdal YILMAZ